Ogród Bernardyński

Park Serejkiszki

Spis treści

Usytuowany w środku miasta ogród Bernardyński jest jednym z najładniejszych miejsc, gdzie można spędzić woly czas. Najstarszy park Wilna znajduje się nad brzegiem Wilenki u podnórza góry Giedymina, w sąsiedztwie Pałacu Władców i kościoła św. Anny.

Historia ogrodu

W XII – XIV wiekach na terenach dzisiejszego ogrodu znajdowały się święte dębowe gaje, które po przyjęciu chrześcijaństwa na Litwie wycięto.

W 1469 r. Kazimierz Jagiellończyk zaprosił do Wilna bernardynów, którzy zbudowali kościół, klasztor, obok założyli ogród. Rajski zakątek w sercu miasta dłuższy czas był dostępny tylko wybranym, ponieważ w ciągu czterech stuleci znajdował się na terenach byłego ogrodu klasztornego. Stąd powstała historyczna nazwa ogród Bernardyński (potocznie Bernardynka). Zakonnicy bernardyńscy mieli tam swój browar, wytwórnię miodów pitnych, sady, warzywniaki, zielniki.

Park niejednokrotnie zmieniał nazwy: park Sorokiszki, Szarejkiszki (lit.Sereikiškės), park Łucjana Żeligowskiego, w czasach radzieckich nazywał się parkiem Młodzieży.

Nazwę Sorokiszki po raz pierwszy spotykamy w Statucie Litewskim z XVI wieku. To była wyspa oblana wodami Wilejki (jurydyka horodniczego), dawniej drewniane przedmieście. Ulica Sorokiszki prowadziła od zamku do klasztoru bernardynów. W 1794 roku przedmieście Sorokiszki prawdopodobnie zostało spalone przez władze carskie.

W 1794 Komisja Edukacji rozpoczęła tworzyć ogród botaniczny Uniwersytetu Wileńskiego, którego założycielem był francuski botanik, twórca tzw. wileńskiej szkoły botanicznej profesor Jean Emmanuel Gilibert. To on sporządził najstarsze zielniki litewskie. W 1806 roku zbudowano cieplarnie i oranżerie, w 1808 roku ogród zajął tereny za rzeką – na górze Łysej i Bekiszowej. Budynki projektował profesor architektury Uniwersytetu Wileńskiego M. A. Szulc. Ogród tworzyli profesorowie UW Ferdynand Szpicnagel oraz uczeń i następca profesora Giliberta – Stanisław Bonifacy Jundziłł.

Po stłumieniu powstania 1831 roku w Wilnie rozpoczęto budowę twierdzy wojskowej drugiej kategorii. W tym celu ówczesny generał gubernator Wilna przekazał część terenu Ogrodu botanicznego pod budowę twierdzy. Po zamknięciu UW ogród przekazano Akademii Medyczno – Chirurgicznej. W 1842 zieleniec zamknięto. Jakiś czas tu się znajdowała letnia rezydencja generał-gubernatora.

Ogród pod zarządem miasta

Powoli zatracił swe piękno, a w 1864 roku przeszedł na własność zarządu miasta. W 1870-1872 latach architekt N. Czagin połączył trzy ogrody (Botaniczny, Bernardyński i Katedralny (Zamkowy)) w jedną całość. W 1868-1870 zasypano naturalne koryto rzeki Wilejki łącząc wyspę z zamkiem. W 1880 roku władze miasta postanowiły założyć tu park miejski.

Spacer po Ogrodzie Bernardyńskim

 

W latach 1886-1888 powstał pierwszy park odpoczynku w stylu modernistycznym. Projekt urządzenia ogrodu opracował na początku XIX w. Aleksander Władysław Strauss. W 1907 roku wielki pawilion przekształcono w Teatr Letni, w którym przez jakiś czas działał teatr Szumana.

Ogród Bernardyński po rekonstrukcji

Po wielu latach pracy dobrze znany park zmodernizowano i odnowiono na podstawie materiałów ikonograficznych z ubiegłych wieków oraz na podstawie pierwotnego projektu architekta Aleksandra Władysława Sztraussa.
Modernizacja została sfinansowana z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej (14 mln lt.) i funduszu Zarządu miasta Wilna (2 mln lt.).

W czasie wykopalisk archeolodzy znaleźli fundamenty średniowiecznej dzielnicy oraz fragmenty muru obronnego miasta, kolekcję monet, kafli.

Obecny park ma 9 ha powierzchni. W ramach modernizacji parku przeprowadzono remont alejek, urządzeń wodnych, założono kwietniki, nowe rabaty i grządki z ziołami leczniczymi na wzór tych, które rosły u zakonników (ogółem zasadzono około 40 tys. roślin). Park wyposażono w nowe stylowe ławki, przywrócono autentyczną atmosferę XIX wieku. W ramach projektu “Prezent dla Wilna” powstała nowa przestrzeń rekreacyjna w postaci 7 boisk tak niezbędnych do spotkań, rozrywek i relaksu.
Każdy znajdzie tu coś dla siebie: korty tenisowe, alpinarium, rosarium, trzy place zabaw dla dzieci, place gry w szachy, kawiarnie, 4 fontanny (wśród nich śpiewająca), staw.

Ze słynnego holenderskiego Parku Keukenhof sprowadzono 80 tys. tulipanów, które ułożono w formę Pogoni. Wśród nich Litewski Bursztynowy Tulipan. Tulipany są prezentem ambasady Holandii dla Wilna.

Ogród Bernardyński jest czynny codziennie od godziny 7 do 22.
Na terytorium parku obowiązuje zakaz palenia.

Powiązane Kategorie:

Najczęściej zadawane Pytania

Autobusem Warszawa ↔︎ Wilno

LuxExpress | Ecolines | Flixbus


Dworzec Autobusowy (Vilnius Bus Station →) obsługuje połączenia międzynarodowe i krajowe.
Adres: Sodų g. 22, Vilnius.

Dworzec autobusowy jest w odległości 11 min. pieszo od Ostrej Bramy → 


Samochodem

Litwa posiada dobrą infrastrukturę dróg i autostrad. Korzrystanie z dróg jest bezpłatne dla samochodów osobowych oraz motocykli.


Pociągiem

Wilno posiada jeden dworzec kolejowy.
Geležinkelio g. 16, Vilnius
ltglink.lt/en


Dworzec kolejowy jest usytuowany obok Dworca Autobusowego oraz w 10min. pieszo od Ostrej bramy.


Wileński dworzec kolejowy posiada dobre połączenie komunikacyjne ze wszystkimi dzielnicami miasta.

Bilety kolejowe można kupować w kasach na dworcu, w internecie.


Samolotem

Wilno posiada jedyne lotnisko (VNO) oddalone od centrum 6 km. (patrz na mapie)

Informacja lotniska: vilnius-airport.lt/en/

Aby dojechać do centrum miasta, można skorzystać z komunikacji miejskiej: linia 1, 2, 88, linia pospieszna 1G, 2G, linia nocna 88 N.


Czytaj dalej: Jak dojechać do Wilna →

Najdogodniejsze dzielnice

  • Stare miasto (lit. Senamiestis)
  • Popławy (lit. Paupys)
  • Zarzecze (lit. Užupis)
  • Sznipiszki (lit. Šnipiškės)
  • Nowe miasto (lit. Naujamiestis)

Rodzaj zakwaterowania:

  • Wynajem apartamentów
  • Hotele lub Hostele
  • Kwatery prywatne
 Rodzaje transportu publicznego:
  1. Autobus/Trolejbus jednorazowy koszt przejazdu:
    30min / 0.65€
    60min / 0.9€
    Zniżki
  2. Rozkład jazdy komunikacji miejskiej: JUDU.LT
  3. Elektryczne hulajnogi (Bolt, Scoot911)
  4. Rowery miastoweCYCLOCITY.LT
  5. Pociągiem do Trok (~35min) 
    Vilnius → Trakai (LTGLINK.LT)

W Wilnie działa kilkanaście korporacji taksówkarskich.

Najpopularniejszą taksówką jest Bolt, Uber, eTransport, eTaksi, Taxi.lt, A2B, Yandex Go.


Numer kierunkowy na Litwie: (+370 …….)*.


Ceny podane w internecie nie są dokładne, dlatego warto zapytać o dokładną cenę za 1 km podróży.


Najlepiej jest zamówić taksówkę online (dzięki aplikacji mobilnej), gdyż wsiadając bezpośrednio do taksówki zapłacimy drożej.


Niektóre samochody korporacji taksówkarskich są zaopatrzone w najnowszy sprzęt, mają internet Wi-Fi oraz możliwość płacenia kartą.


Na życzenie klienta kierowca wystawia paragon (lub fakturę) zawierającą przebytą odległość w km, cenę za km, sumę do zapłaty oraz kod kierowcy pojazdu.

  1. Ostra brama oraz Ulica Ostrobramska (lit. Aušros vartų g.)
  2. Katedra Wileńska (klasycyzm), Plac katedalny oraz pomnik Mendoga (lit. Mindaugas)
  3. Kościół św. Anny (gotyk)
  4. Kościół św. Piotra i Pawła (barok)
  5. Ulica zamkowa (lit. Pilies g.)
  6. Aleja Giedymina (lit. Giedymino pr.)
  7. Punkt widokowy – Wieża Giedymina
  8. Ogród Bernardyński
  9. Troki (okolice Wilna; 30km)
    Więcej →

Poznaj Wilno – Twoje kompleksowe źródło informacji o stolicy Litwy. Odkryj najpiękniejsze atrakcje, zabytki i ukryte perełki Wilna. Sprawdź praktyczne porady dla turystów, poznaj historię miasta oraz lokalne wydarzenia.
Zainspiruj się i zaplanuj niezapomnianą podróż do serca Litwy!

Czas: GMT+2 (+1h w porównaniu do czasu polskiego)

Liczba mieszkańców: 562 tys. (2021)

Obszar miasta: 402 km²

Waluta: Euro (EUR)

Prąd stały: 220V

Język: W Wilnie łatwo można porozumieć w języku: litewskim (państwowy), angielskim, rosyjskim (szczególnie z osobami w wieku starszym), polskim.

Telefoniczne numery kierunkowe: +370 (Litwa)

Liczba mieszkańców: 562 000 (Okręg wileński: 847,754)

Podział miasta: 20 dzielnic + 1 prowincja miejska

Kod pocztowy: LT-01001 (Główny urząd pocztowy – Post.lt)

Współrzędne geograficzne: 54°41″ N. 25°17″ E. (wikimedia.org)

Wysokość: 112–148 m n.p.m.

Oficjalna witryna miasta: Vilnius.lt

Życie ujściu dwóch Wilii i Wilenki toczyło się znacznie wcześniej niż pojawiła się pierwsza formalna wzmianka o Wilnie w 1323 r. w źródłach pisanych. Legenda o żelaznym wilku opowiada, że miasto założył książę Giedymin.


Istniały równolegle dwa centra osadnicze na grodziskach: Miasto Dolne z Zamkiem Górny oraz Miasto Krzywe. Tu zlokalizowano centrum państwa litewskiego. Chrystianizacja WKS po 1387 r. i lokacja Wilna na prawie magdeburskim za czasów Jagiełły, zmieniły wieloletni kierunek rozrastała się stolicy, która odtąd zmierza w stronę Starego Miasta.


Miasto miało odrębne dzielnice, co podzieliło go na cześć pogańską, katolicką i prawosławną (civitas Ruthenica). Mieszkali tu poganie, prawosławni i katolicy. W końcu XIV w. zbudowano katedrę wileńską oraz pierwsza farę miejską (kościół pw. św. Janów), ratusz miejski. Wzrosła rola gospodarcza stolicy WKL, która w 1432 r. uzyskała prawo składu w 1432 roku.


Następni Jagiellonowie rozbudowywali miasto, pałace, renesansową rezydencję Pałac Władców na Zamku Dolnym.


Na początku XVI wieku Wilno zostało otoczone murem obronnym,powstała mennica, szpitale, w 1536 zbudowano pierwszy most (Zielony). W XVI w. miasto przeżywało rozwój kulturalny i naukowy. W XVI w. jezuici zakładają pierwszą wyższą uczelnię – Akademię Wileńską (dzisiejszy Uniwersytet Wileński), powstają pierwsze drukarnie, w XVII w. pierwszy barokowy kościół św Kazimierza.


XVII wiek był okresem kryzysowym, miasto ucierpiało od pożarów, epidemii  oraz wojny z wojskami moskiewskimi w latach 1655-1661. Po trzecim rozbiorze Rzeczypospolitej zostało przyłączone do Cesarstwa Rosyjskiego, co obniżyło status byłej stolicy WKS. Po powstaniu listopadowym 1831 roku rozpoczęła się rusyfikacja. Zostało założone Muzeum Starożytności, przebudowano Pałac Biskupi (Pałac Prezydencki), linia kolejowa łącząca warszawę z Petrsburgiem, zbudowano gazownię, w 1904 roku wzniesiono pierwszą elektrownię, dzielnicę Zwierzyniec.


W 1918 roku Litwa odzyskało niepodleglość. W okresie międzywojennym Wilno, jako stolica województwa, należało do II Rzeczypospolitej, była silnym ośrodkiem kulturalnym i naukowym. Po drugiej wojnie światowej było stolicą jedej z republik ZSRR.

Od 1990 roku jest stolicą niepodległego państwa litewskiego. W 2004 roku wileńska starówka została wpisana na światową listę zabytków UNESCO.

Niegdyś dawna stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego, dziś nieduże miasteczko 28 km od Wilna, 8 września 2022 obchodzi swoje umowne  urodziny.

Z inicjatywy D. Baronasa (pracownika Instytutu Historii Litwy) oraz A. Bumblauskasa (wykładowcy Uniwersytetu Wileńskiego) ustalono symboliczną datę urodzin Trok. Data 8 września w symboliczny sposób spina klamrą kilka powiązanych ze sobą wydarzeń historycznych. 

Po pierwsze Troki, tuż przed ustanowieniem stolicy w Wilnie w 1323 roku, na krótko stały się stolicą WKS.

Po drugie na 8 września 1430 roku zaplanowana została koronacja Witolda na króla (powiązanie z osobą władcy, który zbudował zamek na wyspie, w którym często rezydował, zbudował kościół parafialny, nadał Trokom prawa samorządowe oraz osiedlił Karaimów i Tatarów). 

Po trzecie 8 września, w święto maryjne Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, rozpoczynały się sławne odpusty, przyciągające pielgrzymów z całej Litwy przed obraz Madonny Trockiej, który jest też powiązany z osobą Witolda (władca i jego państwo gotowe do obrony Chrystusa i jego wiary).

Nowe symboliczne logo Trok ma kształt przecinka (widok zamku trockiego widziany z lotu ptaka). Łącząc przeszłość z teraźniejszością przekazuje przyszłym pokoleniom wielką gościnność, kulturę i historię.  

Sezon jubileuszowych obchodów potrwa od 5 maja do 8 września 2022 roku.

Troki zyskały status historycznej stolicy Litwy. Popularna legenda zapisana na stronach Kroniki Bychowcewa opowiada:

„Pewnego razu wielki książę Giedymin opuścił swoją stolicę Kernów, aby polować pięć mil za Wilią i znalazł w lesie piękną górę otoczoną gajami dębowymi i równinami; bardzo mu się podobało, osiadł tam, założył miasto i nadał mu nazwę Troki – miejsce, w którym znajdowały się Stare Troki – i przeniósł swoją stolicę z Kiernowa do Trok”.

Wycieczka

5%

zniżki

Przewodnik po
Wilnie

Aleksandra Jankowicz