Sanktuarium Miłosierdzia Bożego

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie

Spis treści

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie (były kościół św. Trójcy) to niewielka świątynia ukryta wśród ciągu kamienic przy ul. Dominikańskiej.

Kościół wraz z klasztorem został przekazany dominikanom z pobliskiego klasztoru, później należał do diecezji. Po III Rozbiorze Polski został przekształcony w cerkiew, co spowodowało znaczne zmiany architektoniczne. Widoczna dzisiaj gotycka absyda została odbudowana dopiero w 1971 r.

Obecnie w kościele znajduje się słynący na całym świecie z cudów Obraz Miłosierdzia Bożego „Jezu, ufam Tobie”, namalowany w 1934 roku na polecenie Pana Jezusa (jedyny namalowany za życia i według wskazówek bł. siostry Faustyny). Autorem obrazu jest Eugeniusz Kazimirowski. Pan Jezus obiecał wiele łask za wstawiennictwem tego obrazu.

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego powstało dzięki decyzji metropolity wileńskiego, arcybiskupa Audrysa Bačkisa, który 28 września 2005 roku przeniósł obraz z kościoła św. Ducha do nowego sanktuarium.

Uratowanie obrazu

Po wojnie obraz Jezusa Miłosiernego stał się niedostępny dla wiernych, gdy Litwa została przyłączona do Związku Radzieckiego. W 1948 roku władze sowieckie zlikwidowały klasztor w Wilnie. Mimo trudnych czasów, obraz przetrwał komunizm, był ukrywany i przewożony z miejsca na miejsce.

S. Cecylia Obuchowska, wieloletnia przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, odegrała kluczową rolę w uratowaniu obrazu Jezusa Miłosiernego z rąk Sowietów. W czasie wojny obraz był przechowywany w kościele św. Jerzego Męczennika w Nowej Rudzie. S. Cecylia wspomina, że akcję ratunkową przeprowadziły z siostrami w tajemnicy.

W nocy, wykorzystując spryt s. Teresy, wspięły się na strych, demontując część drewnianej ściany. Udało im się wciągnąć oryginał obrazu i zastąpić go kopią. S. Cecylia podkreśla, że obraz nie był ciężki, co ułatwiło operację. Przed wyjazdem odmówiła 20 Różańców, by uspokoić się przed trudną podróżą.

Siostry przemieszczały się najpierw samochodem, a potem pociągiem do Wilna. W trakcie podróży obawiały się, że ich podłużna rolka wzbudzi podejrzenia. S. Cecylia przypominała sobie miłosierne oczy Jezusa, co dodawało jej otuchy. Ta historia pokazuje ich determinację i głęboką wiarę, które pozwoliły na uratowanie ważnego dzieła sztuki i symbolu miłosierdzia.

Tak też się stało. W 1987 roku obraz został przywieziony z powrotem do Wilna. Po dotarciu do miasta, siostry udały się do kościoła Świętego Ducha. S. Cecylia podeszła do ks. proboszcza Aleksandra Kaszkiewicza i poinformowała go o przywiezieniu obrazu. W świątyni było już przygotowane dla niego miejsce oraz specjalnie wykonana pozłocona rama, co podkreślało znaczenie tego dzieła.

W 2005 roku obraz został przeniesiony z kościoła Świętego Ducha do kościoła Świętej Trójcy, gdzie powstało pierwsze na Litwie sanktuarium Miłosierdzia Bożego.

Obraz Miłosierdzia Bożego powstał z woli samego Jezusa, który objawił się siostrze Faustynie Kowalskiej 22 lutego 1931 roku w klasztorze w Płocku. Siostra Faustyna opisała, jak ujrzała Jezusa ubranego w białą szatę, z jedną ręką wzniesioną do błogosławieństwa, a drugą dotykającą szaty na piersiach. Z tego uchylenia wychodziły dwa promienie – czerwony i blady. Jezus polecił jej, aby namalowała obraz według wizji, z podpisem: „Jezu, ufam Tobie”, i zaznaczył, że ma być czczony najpierw w kaplicy, a następnie na całym świecie.

Ponieważ siostra Faustyna nie potrafiła malować ani nie miała nikogo, kto by jej w tym pomógł, zwróciła się o pomoc do ks. Michała Sopoćki, który zlecił namalowanie wizerunku wileńskiemu artyście Eugeniuszowi Kazimirowskiemu. Prace trwały pół roku, a Faustyna regularnie odwiedzała pracownię, aby korygować obraz zgodnie z jej wizją. Obraz został ukończony w 1934 roku, ale siostra Faustyna nie była w pełni zadowolona z efektu. Jezus pocieszył ją, mówiąc, że jego wielkość nie tkwi w urodzie obrazu, lecz w Jego łasce.

Obraz po raz pierwszy pokazano wiernym w kaplicy Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie w Wilnie w 1935 roku, w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, zgodnie z życzeniem Jezusa. Siostra Faustyna zanotowała, że pragnie, aby obraz był uroczyście poświęcony i odbierał cześć publiczną.

Obraz Jezusa Miłosiernego nadal inspiruje i umacnia wiarę wielu ludzi, stanowiąc symbol nadziei i miłości Bożej.

 Dzięki tym wydarzeniom przesłanie Miłosierdzia Bożego, które zaczęło się w Wilnie, zyskało jeszcze szerszy zasięg, przyciągając pielgrzymów z różnych zakątków świata.

https://www.facebook.com/share/p/4VgJY68LaBRht4FG/

Kaplica Miłosierdzia Bożego, Wilno


Dzielnica: Stare Miasto
Adres: Dominikonų g. 12
Wyznanie: rzymskokatolickie
Styl: gotyk
Lata budowy: koniec XV w. – pocz. XVI w.
Strona internetowa: gailestingumas.lt


Wycieczka

5%

zniżki

Przewodnik po
Wilnie

Aleksandra Jankowicz