Tuż “przy wjeździe” na Antokol znajduje się kościół św. Piotra i Pawła (lit. Šv. Petro ir Pauliaus bažnyčia). Zasługuje na szczególną uwagę ze względu na swoje bogate barokowe wnętrze.
![Wilno - Kościół św. Piotra i Pawła](https://poznajwilno.pl/wp-content/uploads/kosciol-piotra-i-pawla-1024x768.jpg)
Świątynia jest najcenniejszą perłą w koronie barokowych zabytków Wilna. Fundatorem obecnego, trzeciego gmachu kościoła (dwa pierwsze były drewniane), był mecenas sztuki, magnat oraz litewski hetman polny Michał Kazimierz Pac. W okresie fundacji kościoła, w drugiej połowie XVII wieku, Pacowie stali u szczytu potęgi Wielkiego Księstwa Litewskiego, uważali siebie za ostoję życia publicznego i wiary katolickiej.
Stare podanie głosi, że pewnego razu hetman Pac, wyszedłszy ze swego pałacu, wstąpił do prawie zrujnowanego kościółka. Wśród kupy gruzów ujrzał krucyfiks z figurą Chrystusa, którego ręce i nogi były połamane, a twarz miała smutny wyraz. Widok ten zrobił na hetmanie ogromne wrażenie. Podniósł z ziemi krucyfiks i zabrał go do swego pałacu. Cztery razy widział sen, w którym widziany w kościółku Jezus obiecywał, że za okazaną Mu litość Bóg pomoże stłumić bunt wojska litewskiego. Pod wpływem tych snów Pac rozpoczął budowę kościoła.
![Dzielnica Antokolska oraz kościół św. Piotra i Pawła (akwarela)](https://poznajwilno.pl/wp-content/uploads/antokol-wilno1.jpg)
Kościół na Antokolu, oddalony od ówczesnego miasta, otoczono ze względów bezpieczeństwa murem. Miał zaćmić wszystkie dotychczasowe fundacje wielmożów litewskich i zachwycić wiernych. Drewnianą makietę przyszłego kościoła przywiózł z Krakowa do Wilna architekt Jan Zaor. Kamień węgielny założono 29 czerwca 1668 roku.
W XV wieku na przedmieściu Wilna działał zakon Laterański, który w 1625 roku przybył do Wilna z krakowskiego Kazimierza, na zaproszenie biskupa Wilna Eustachego Wołłowicza. Kanonicy laterańscy kierowali się regułą św. Augustyna (filozofa, teologa, świętego Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej). W 1639 roku otrzymali dom, ogród, a także zarząd parafią ze wszystkimi własnościami. W latach 1668-1696 zbudowali na Antokolu klasztor kanoników Laterańskich, przy którym powstał kościół św. Piotra i Pawła, konsekrowany w 1701 r.
Parafii antokolskiej nadano imiona patronów Piotra i Pawła. Nic też dziwnego, że na fasadzie kościoła widnieją figury św. Augustyna i bł. Stanisława Kazimierczyka. Fundator kościoła chciał, aby każdy, kto wchodzi do wewnątrz zastanowił się nad sensem własnego życia.
![Kościół św. Piotra i Pawła](https://poznajwilno.pl/wp-content/uploads/kosciol-sw-piotra-i-pawla-element-wnetrza-682x1024.jpg)
O unikatowości tej świątyni decyduje wystrój jej wnętrza pracy włoskich i lokalnych mistrzów. Stiuki figuralne współtworzyli Frediani Giambattista, Giovanni Pietro Perti, zaś stronę ornamentalną – Giovanni Maria Galli. Ściany i sklepienia barokowego zabytku są bogato zdobione stiukami, ornamentami i rzeźbami. Na wspaniałą dekorację świątyni składa się około 2 tysięcy figur, kompozycji ornamentalnych o tematyce historycznej, biblijnej, mitologicznej oraz freski z drugiej połowy XVII wieku. Gra światła i cienia sprawia, że dekoracja żyje i jest niejako w ruchu. Nazywana potocznie “wileńskim cackiem” świątynia mimo bogactwa wystroju jest tworem dyskretnym i z umiarem.
Jerzy Remer w książce “Wilno” napisał:
”Ręce artystów zniosły tutaj całe bogactwo ziemi: faunę i florę (…). Dziwny, prawdziwy ogrojec sztuk…”
![Kościoł św. Piotra i Pawła wnętrze](https://poznajwilno.pl/wp-content/uploads/wnetrze-kosciola-piotra-pawla-300x199.jpg)
Uwagę przykuwa ambona w kształcie łodzi Piotrowej (wykonana na początku XIX w.) oraz wiszący pod kopułą oryginalny kryształowy żyrandol w kształcie łodzi żaglowej (wykonany w 1905 roku z brązu przez mistrzów łotewskiej Lipawy). Dziwi natomiast skromny ołtarz główny, a w zasadzie jego brak – jego miejsce zastępuje obraz Franciszka Smuglewicza “Pożegnanie św. Piotra z Pawłem” i ustawione przed nim cztery figury proroków (autorstwa profesora uniwersytetu wileńskiego Kazimierza Jelskiego).
![Kościoł św. Piotra i Pawła wnętrze](https://poznajwilno.pl/wp-content/uploads/wnetrze-kosciola-piotra-pawla-1024x681.jpg)
Niegdyś mieszczący się tutaj ołtarz z drewna dębowego został sprzedany i trafił do innej świątyni w Boćkach na Podlasiu. W prezbiterium kościoła umieszczono popiersie Michała Kazimierza Paca z wieńcem laurowym na głowie.
Kościół św. Piotra i Pawła w Wilnie jest trójnawową bazyliką z transeptem. Nawy boczne zajmuje ciąg kaplic. Po lewej stronie – kaplice Królowych, św. Augustyna , a po prawej – kaplica Rycerzy Męczenników oraz św. Urszuli. Niezwykłą pamiątką jest wielki bęben litewski (litaur) przywieziony przez hetmana Paca z wyprawy wojskowej.
Zgodnie z testamentem, Kazimierz Pac został pochowany pod progiem (schodami wejściowymi) kościoła, o czym mówi płyta nagrobna z napisem w języku łacińskim: ”Tu leży grzesznik”.
![Kościół św. Piotra i Pawła](https://poznajwilno.pl/wp-content/uploads/fasada-kosciol-sw-piotra-pawla-1024x768.jpg)
W czasach sowieckich kościół pełnił rolę Katedry i był głównym kościołem stolicy Litwy. Do 1991 roku w ołtarzu głównym znajdował się sarkofag z relikwiami św. Kazimierza.
Przepiękna, tzw. “biała” barokowa świątynia św. Piotra i Pawła jest jednym z głównych akcentów Wilna i punktem obowiązkowym na mapie każdego turysty.
![Antokol, Wilno](https://poznajwilno.pl/wp-content/uploads/kosciol-sw-piotra-pawla-wilno-2-1024x768.jpg)
Dzielnica: Antokol
Kościół: rzymskokatolicki
Stan kościoła: czynny
Wyznanie: katolickie
Styl: Barokowy
Data budowy: 1675 r.
Fundator: Michał Kazimierz Pac
Architekt: Jan Zaor, Giovanni Battista Frediani
Wnętrze: Pietro Peretti, Giovanni Galli, Michelangelo Palloni
Język liturgii: litewski, polski
Kościół otwarty: 6.00 – 18.30; dyżury księży: 6.30 – 9.00 i 15.00 – 18.30
Msze św. dni powszednie: 7.00 w jęz. lit., 97.30 w jęz. lit., 17.00 w jęz. pol., 18.00 w jęz. lit.
Msze święte w sobotę: 9.00 w jęz. lit., 17.00 w jęz. pol.,18:00 w jęz. lit.
Msze św. w niedzielę: 7.30 w jęz. lit., 8.30 w jęz. pol. (młodzieżowa), 10.00 w jęz. lit. (młodzieżowa), 11.30 w jęz. lit., 13.00 w jęz. pol., 18.00 w jęz. lit.
Informacja dodatkowa: Zwiedzanie kościoła podczas liturgii jest niemożliwe.