Święto Trzech Króli tradycyjnie kończy cykl Bożego Narodzenia. Jak kiedyś mówiono na Litwie, od 6 stycznia dzień wydłuża się o jeden krok koguci.
Tego dnia w wielu miastach Litwy organizowane są orszaki, które wędrują za gwiazdą do stajenki z nowonarodzonym Jezusem, symbolizując nadzieję. W Wilnie orszak wyrusza spod Ostrej Bramy, przechodzi przez ulice Wielką i Zamkową, kierując się w stronę placu Katedralnego. Wędrujący za gwiazdą Mędrcy symbolizują poszukiwanie prawdy i nadziei.
Orszak staje się metaforą drogi do Boga, który jak gwiazda, prowadzi ku zbawieniu. Ludzie, podążając w kierunku stajenki na placu Katedralnym, wyrażają swoją wiarę i oddanie, łącząc się we wspólnym śpiewie kolęd i modlitwie. Jest to czas radości z objawienia Bożego Syna światu.
Orszak Trzech Króli to także moment, kiedy wspólnota wychodzi na ulice, by razem świętować. To czas przekazywania młodszym pokoleniom wartości kulturowych, związanych z obrzędami bożonarodzeniowymi. Wędrując, śpiewając kolędy, wszyscy doświadczają wyjątkowej atmosfery pełnej przeżyć, radości i wzruszeń. W orszaku, wśród pastuszków i aniołów dominują trzymetrowe postacie Mędrców ze Wschodu: Kacpra, Baltazara i Melchiora. Symboliczne wyruszenie w drogę, jak Mędrcy, staje się wezwaniem do odkrywania głębszego sensu życia i duchowego zbliżenia się do Boga.
Na drzwiach domów pisze się kredą pozdrowienie: Christus Mansionem Benedicat (łac. Chryste błogosław temu domowi). Tradycja święcenia kredą drzwi wyraża zaproszenie do przyjęcia Bożego błogosławieństwa i przypomnienie o otwartości na dobro oraz miłość, które płyną z Objawienia.
Ta żywa tradycja niesie ze sobą przesłanie Nowego Początku. Po zakończeniu świątecznego okresu wierni mają szansę na duchowe odnowienie, refleksję nad tym, co w ich życiu jest najważniejsze.
