W 2025 roku Druskienniki (lit. Druskininkai) zdobyły tytuł Litewskiej Stolicy Kultury i zapraszają turystów do odkrywania uroku tego uzdrowiska, które na stałe wpisało się w historię litewskiej kultury. Miasto, położone nad brzegiem Niemna, jest żywym świadkiem twórczości jednego z najwybitniejszych kompozytorów i malarzy – Mikołaja Konstantyna Čiurlionisa. To właśnie tutaj spędził swoje młodzieńcze lata, czerpiąc inspiracje z otaczającej przyrody i atmosfery tego miejsca.
Druskienniki zapraszają na wyjątkową podróż przez świat Čiurlionisa, którego życie i twórczość nierozerwalnie związane są z tym miejscem. W rodzinnym domu artysty młody kompozytor stawiał swoje pierwsze kroki w muzyce, ucząc się od ojca, który był organistą w kościele.
Hasło tegorocznych obchodów „Dotknięci przez Čiurlionisa” odwołuje się do wyjątkowej więzi, jaką artysta miał z tym miejscem. Symboliczne drzewo bursztynowe, które stało się motywem przewodnim wydarzenia, nawiązuje do naturalnej twórczości Čiurlionisa – pełnej harmonii, magii i piękna, które odczujemy spacerując po ulicach Druskiennik.
Wędrując po mieście, turyści mogą natrafić na liczne ślady twórczości artysty, w tym kopie jego najsłynniejszych obrazów. To w tym malowniczym krajobrazie Čiurlionis odnalazł inspirację do swoich dzieł pełnych symbolizmu i mistycyzmu.
„Trzeba mieć światło w sobie, by świecić w ciemności wszystkim, którzy stoją na drodze, by oni, ujrzawszy to światło, znaleźli je w sobie i podążali swoją drogą, by nie stali w ciemnościach.” M.K.Čiurlionis
Na głównej ulicy Druskiennik, nazwanej imieniem M. K. Čiurlionisa, stoją dwa domki, które były niegdyś jego domem i pracownią. W jednym z nich, w 1963 roku, otwarto biograficzne muzeum poświęcone artyście (Muzeum Pamięci M.K.Čiurlionisa).
Rodzina Čiurlionisów osiedliła się w Druskiennikach w 1878 roku. Wkrótce potem wynajmowali dom, a w 1896 roku zakupili nieruchomość, gdzie rodzina zamieszkała, a mniejszy domek przeznaczyli na wynajem dla kuracjuszy. Dochody z wynajmu pozwalały spłacać kredyt za zakupiony dom.
M. K. Čiurlionis wielokrotnie powracał do Druskiennik, gdzie w specjalnie przygotowanym pokoju tworzył swoje najważniejsze obrazy. Druskieniki były dla niego miejscem, gdzie mógł odnaleźć spokój ducha i prawdziwe natchnienie. W otoczeniu ukochanej rodziny spędzał tu godziny pełne twórczej pasji, w których rodziły się najpiękniejsze i najgłębsze pomysły artystyczne. Często wyprzedzały one tempo jego pracy, pełnej nieustannego pośpiechu: „Wiesz, Zośka – maluję! Od czwartku maluję po 8 do 10 godzin dziennie. Nic nie wychodzi, ale to nic. Maluję sonatę – naszkicowana już cała (4 części) i bardzo trudno mi się ją tworzy, a bardzo bym chciał ją skończyć jak najszybciej, bo już druga zaczyna mi stawać przed oczami” (Z listu do Sofii Kymantaitė, Druskieniki, 9 czerwca 1908 roku) – pisał do swojej narzeczonej w czasie pobytu w Druskienikach latem 1908 roku. Te coroczne „artystyczne urlopy” często trwały nawet pół roku, stając się wyjątkowym okresem w jego twórczości.
Ostatni raz odwiedził to miejsce na początku 1910 roku, gdy żona, Sofija, przywiozła go z Petersburga po poważnej chorobie.
Vincas Kudirka – litewski poeta, działacz, autor hymnu narodowego Litwy: „Čiurlionis to artysta, który potrafił uchwycić to, co niewypowiedziane – to, co ukryte w ciszy i przestrzeni, to, co nie jest dostępne żadnym zmysłem, a jednak czuje się w całej duszy.”
Oryginały jego obrazów znajdują się w Muzeum M.K.Ciurlionisa w Kownie, które stanowi centrum jego dziedzictwa artystycznego. Był tak wszechstronnym artystą, że przez całe życie nie potrafił wybrać jednej drogi srtystycznej, co czyni jego twórczość jeszcze bardziej wyjątkową.
Zobacz:
