Kłajpeda

Spis treści

Leżąca nad Bałtykiem Kłajpeda (lit.Klaipėda) od dziesięcioleci przyciąga turystów z całego świata. W tym nadmorskim kurorcie jest co zobaczyć, ale najpierw trochę historii.

To litewskie miasto było znane wcześniej jako Memel, gdy należało do Prus i Niemiec.

Dzisiejszy herb Kłajpedy jest w pewnym sensie historycznym rebusem, który nawiązuje do przeszłości miasta. Jego symbole mają głębokie korzenie w historii Kłajpedy, a sam herb jest współczesną interpretacją pieczęci miejskiej, która była używana do potwierdzania autentyczności dokumentów.

Najstarsze wyobrażenie pieczęci Kłajpedy (dawniej Memel) pochodzi z 1446 roku i jest zachowane na dokumencie, który przechowywany jest w archiwum miasta Lubeki. Dokument ten opisuje zdarzenie, w którym statek częściowo zniszczony podczas burzy, a część jego ładunku zatonęła. Po dotarciu do brzegu, zatopiony ładunek został sprzedany za 20 marek. Pieczęć, która znajdowała się na tym dokumencie, przedstawia trzy bramy, które symbolizowały obronny charakter miasta. Istnieje kilka interpretacji bram bocznych – niektóre mogą przedstawiać wrota nawigacyjne, inne zaś wieże zamkowe z otwartymi oknami, symbolizującymi otwartość miasta na handel, rzemiosła i sztukę. Dzisiejszy herb Kłajpedy jest w pewnym sensie historycznym rebusem do rozwiązania, nawiązuje do przeszłości.

Obecny herb Kłajpedy został stworzony na podstawie tej pieczęci z XV wieku. Przeszedł kilka zmian, a jego ostateczna wersja została przyjęta w 1992 roku. Herb przedstawia szermierza, który w prawej ręce trzyma sword (miecz), a w lewej tarczę z podwójnym krzyżem. W tle widnieje statek na falach morskich. To połączenie elementów wskazuje na strategiczne znaczenie Kłajpedy jako miasta portowego, a także na silne związki z tradycjami marynistycznymi.

Autor: Mantas Volungevicius (2014)

Co zwiedzić w starej części Kłajpedy?

Dawny Ratusz

Historia ratusza w Kłajpedzie pokazuje jak rozwój społeczności wpływał na potrzebę miejsca zgromadzenia. Mimo, że Memel otrzymał prawa miejskie już w 1254 roku, pierwszy ratusz pojawił się dopiero w XVI wieku. Kolejne ratusze były wielokrotnie niszczone i odbudowywane.

Memel otrzymał prawa miejskie wzorowane na prawie lubeckim, które funkcjonowało na terenach nadbałtyckich. Lubeka była wówczas jednym z najbardziej wpływowych miast hanzeatyckich. Zachował się kodeks prawny miasta Memel sporządzony w roku 1254 w j.łacińskim. Liczy 88 artykułów.

Historyczny budynek Ratusza znajduje się przy ul.Danės 15.

Pierwotnie był to dom konsula duńskiego i kupca Lorka. W latach 1807-1808 był schronieniem i czasową rezydencją monarchy Króla Fryderyka Wilhelma III i królowej Luizy. Para małżeńska, przebywając w nieokupowanej części Prus, starała się wzmocnić państwo po porażkach z Napoleonem.

Wykupiony przez magistrat od 1846 r. pełnił funkcję siedziby samorządu Kłajpedy. Obecnie budynek, będący własnością miasta, stanowi cenny przykład architektury i historii miasta.

Najwięcej atrakcji w mieście znajduje się niedaleko rzeki, morza i plaż.

Rzeźba Rybak

Przed ratuszem znajduje się rzeźba „Rybak”, która od ponad 50 lat spogląda na miasto. W nadmorskim mieście rybaków było wielu, dlatego postać ta symbolizuje dawną tradycję i życie związane z morzem. Wcześniej, przed rokiem 1923, kiedy Kłajpeda nie należała do Litwy, w tym miejscu stał inny pomnik („Borussia”, symbolizował pruskie dziedzictwo i historię, które odcisnęły swoje piętno na historii i kulturze Niemiec), związany z inną epoką.

Rzeźba Syreny

Klaipeda ma swoją wyjątkową syrenkę! Wynurza się z rzeki Dangė, siedząc na tronie tuż przy Moście Birżańskim na Królewskiej Nabrzeżnej. Morska dziewczyna nocą wyłania się na brzeg, a jej głos, pełen tajemniczej magii, przyciąga wędrowców, zachęcając do wsłuchania się w niezwykłą pieśń. Jeśli uda wam się odnaleźć syrenkę z wieńcem lilii nad rzeką Dange, zanurzcie się w jej śpiew, który płynie w rytm fal. To zaproszenie do prawdziwej przygody, pełnej morskich legend i nieodkrytych tajemnic. Rzeźba powstała z daru Litewskiej Wyższej Szkoły Morskiej, a jej autorem jest utalentowany Klaudijus Pūdymas.

Most Giełdowy

Stary Most Giełdowy, łączący Stare i Nowe Miasto, był kluczowym punktem komunikacyjnym i handlowym od połowy XVIII wieku. Jako jedyny most tranzytowy w mieście, przynosił dochody z opłat za podnoszenie mostu, umożliwiając przejście masztów statków. Most składał się z 25 przęseł i miał długość 327 m. W 1879 roku zastąpiono go metalowym mostem obrotowym, zaprojektowanym przez architekta Mejera i inżyniera Bernszteina, co pozwalało na jego otwieranie dla żeglugi.

Podczas II wojny światowej most został zniszczony, ale w 1948 roku wzniesiono nową wersję, obróconą o 90 stopni, aby dostosować ją do nowego układu ulic. Ciekawostką jest zachowany mechanizm podnośnika, który obracał most pod kątem 50 stopni, umożliwiając przepływ żaglowców. Most Giełdowy, mimo licznych przebudów, pozostaje symbolem technologicznego rozwoju i historycznego dziedzictwa miasta.

Pomnik zjednoczonej Litwy „Arka”

Pomnik „Arka” został odsłonięty w 2003 roku, aby upamiętnić 80-lecie przyłączenia Kraju Kłajpedzkiego do Litwy. Waży 150 ton i ma 8,5 metra wysokości. Mała kolumna z czerwonego granitu symbolizuje Małą Litwę i jej dziedzictwo kulturowe, a szara – Wielką Litwę. Górna część pomnika, jakby odłupana, przedstawia Obwód Kaliningradzki (dziś część Rosji). Na pomniku wyryte są słowa Ievy Simonaitytė: „Jesteśmy jednym narodem, jedną ziemią, jedną Litwą”.
Autorzy pomnika to rzeźbiarz Arūnas Sakalauskas, architekt Ričardas Krištapavičius i inżynier konstruktor Tautvydas Tubis.

Żaglowiec „Meridians”

Idąc w stronę Nowego Miasta, natkniemy się na słynny żaglowiec „Meridians”. To historyczny statek szkoleniowy, zbudowany w 1948 roku w Finlandii. Od 1971 roku, z przerwą na renowację, cumuje przy nabrzeżu Starego Miasta.

Po II wojnie światowej ZSRR zażądał od Finlandii 17 żaglowców jako część reparacji wojennych. Miały one służyć jako statki szkoleniowe. Jeden taki „Meridians” trafił do Kłajpedy, gdzie przez wiele lat był wykorzystywany przez kursantów Szkoły Morskiej. Na tym żaglowcu młodzi marynarze odbywali rejsy, dopływając aż do brzegów Senegalu.

Z czasem statek został wycofany z użytku, a od 1969 roku pozostaje zacumowany przy brzegu. W nim mieści się restauracja „Meridianas”, która specjalizuje się w kuchni europejskiej z nutami Morza Śródziemnego, podkreślając tożsamość nadmorskiego portowego miasta.

Dziś trudno uwierzyć, że los tego żaglowca wisiał na włosku. Dzięki wysiłkom ludzi, którzy go ocalili, „Meridians” wciąż stanowi żywą część historii Kłajpedy.

Powiązane Kategorie:

Najczęściej zadawane Pytania

Autobusem Warszawa ↔︎ Wilno

LuxExpress | Ecolines | Flixbus


Dworzec Autobusowy (Vilnius Bus Station →) obsługuje połączenia międzynarodowe i krajowe.
Adres: Sodų g. 22, Vilnius.

Dworzec autobusowy jest w odległości 11 min. pieszo od Ostrej Bramy → 


Samochodem

Litwa posiada dobrą infrastrukturę dróg i autostrad. Korzrystanie z dróg jest bezpłatne dla samochodów osobowych oraz motocykli.


Pociągiem

Wilno posiada jeden dworzec kolejowy.
Geležinkelio g. 16, Vilnius
ltglink.lt/en


Dworzec kolejowy jest usytuowany obok Dworca Autobusowego oraz w 10min. pieszo od Ostrej bramy.


Wileński dworzec kolejowy posiada dobre połączenie komunikacyjne ze wszystkimi dzielnicami miasta.

Bilety kolejowe można kupować w kasach na dworcu, w internecie.


Samolotem

Wilno posiada jedyne lotnisko (VNO) oddalone od centrum 6 km. (patrz na mapie)

Informacja lotniska: vilnius-airport.lt/en/

Aby dojechać do centrum miasta, można skorzystać z komunikacji miejskiej: linia 1, 2, 88, linia pospieszna 1G, 2G, linia nocna 88 N.


Czytaj dalej: Jak dojechać do Wilna →

Najdogodniejsze dzielnice

  • Stare miasto (lit. Senamiestis)
  • Popławy (lit. Paupys)
  • Zarzecze (lit. Užupis)
  • Sznipiszki (lit. Šnipiškės)
  • Nowe miasto (lit. Naujamiestis)

Rodzaj zakwaterowania:

  • Wynajem apartamentów
  • Hotele lub Hostele
  • Kwatery prywatne
 Rodzaje transportu publicznego:
  1. Autobus/Trolejbus jednorazowy koszt przejazdu:
    30min / 0.65€
    60min / 0.9€
    Zniżki
  2. Rozkład jazdy komunikacji miejskiej: JUDU.LT
  3. Elektryczne hulajnogi (Bolt, Scoot911)
  4. Rowery miastoweCYCLOCITY.LT
  5. Pociągiem do Trok (~35min) 
    Vilnius → Trakai (LTGLINK.LT)

W Wilnie działa kilkanaście korporacji taksówkarskich.

Najpopularniejszą taksówką jest Bolt, Uber, eTransport, eTaksi, Taxi.lt, A2B, Yandex Go.


Numer kierunkowy na Litwie: (+370 …….)*.


Ceny podane w internecie nie są dokładne, dlatego warto zapytać o dokładną cenę za 1 km podróży.


Najlepiej jest zamówić taksówkę online (dzięki aplikacji mobilnej), gdyż wsiadając bezpośrednio do taksówki zapłacimy drożej.


Niektóre samochody korporacji taksówkarskich są zaopatrzone w najnowszy sprzęt, mają internet Wi-Fi oraz możliwość płacenia kartą.


Na życzenie klienta kierowca wystawia paragon (lub fakturę) zawierającą przebytą odległość w km, cenę za km, sumę do zapłaty oraz kod kierowcy pojazdu.

  1. Ostra brama oraz Ulica Ostrobramska (lit. Aušros vartų g.)
  2. Katedra Wileńska (klasycyzm), Plac katedalny oraz pomnik Mendoga (lit. Mindaugas)
  3. Kościół św. Anny (gotyk)
  4. Kościół św. Piotra i Pawła (barok)
  5. Ulica zamkowa (lit. Pilies g.)
  6. Aleja Giedymina (lit. Giedymino pr.)
  7. Punkt widokowy – Wieża Giedymina
  8. Ogród Bernardyński
  9. Troki (okolice Wilna; 30km)
    Więcej →

Poznaj Wilno – Twoje kompleksowe źródło informacji o stolicy Litwy. Odkryj najpiękniejsze atrakcje, zabytki i ukryte perełki Wilna. Sprawdź praktyczne porady dla turystów, poznaj historię miasta oraz lokalne wydarzenia.
Zainspiruj się i zaplanuj niezapomnianą podróż do serca Litwy!

Czas: GMT+2 (+1h w porównaniu do czasu polskiego)

Liczba mieszkańców: 562 tys. (2021)

Obszar miasta: 402 km²

Waluta: Euro (EUR)

Prąd stały: 220V

Język: W Wilnie łatwo można porozumieć w języku: litewskim (państwowy), angielskim, rosyjskim (szczególnie z osobami w wieku starszym), polskim.

Telefoniczne numery kierunkowe: +370 (Litwa)

Liczba mieszkańców: 562 000 (Okręg wileński: 847,754)

Podział miasta: 20 dzielnic + 1 prowincja miejska

Kod pocztowy: LT-01001 (Główny urząd pocztowy – Post.lt)

Współrzędne geograficzne: 54°41″ N. 25°17″ E. (wikimedia.org)

Wysokość: 112–148 m n.p.m.

Oficjalna witryna miasta: Vilnius.lt

Życie ujściu dwóch Wilii i Wilenki toczyło się znacznie wcześniej niż pojawiła się pierwsza formalna wzmianka o Wilnie w 1323 r. w źródłach pisanych. Legenda o żelaznym wilku opowiada, że miasto założył książę Giedymin.


Istniały równolegle dwa centra osadnicze na grodziskach: Miasto Dolne z Zamkiem Górny oraz Miasto Krzywe. Tu zlokalizowano centrum państwa litewskiego. Chrystianizacja WKS po 1387 r. i lokacja Wilna na prawie magdeburskim za czasów Jagiełły, zmieniły wieloletni kierunek rozrastała się stolicy, która odtąd zmierza w stronę Starego Miasta.


Miasto miało odrębne dzielnice, co podzieliło go na cześć pogańską, katolicką i prawosławną (civitas Ruthenica). Mieszkali tu poganie, prawosławni i katolicy. W końcu XIV w. zbudowano katedrę wileńską oraz pierwsza farę miejską (kościół pw. św. Janów), ratusz miejski. Wzrosła rola gospodarcza stolicy WKL, która w 1432 r. uzyskała prawo składu w 1432 roku.


Następni Jagiellonowie rozbudowywali miasto, pałace, renesansową rezydencję Pałac Władców na Zamku Dolnym.


Na początku XVI wieku Wilno zostało otoczone murem obronnym,powstała mennica, szpitale, w 1536 zbudowano pierwszy most (Zielony). W XVI w. miasto przeżywało rozwój kulturalny i naukowy. W XVI w. jezuici zakładają pierwszą wyższą uczelnię – Akademię Wileńską (dzisiejszy Uniwersytet Wileński), powstają pierwsze drukarnie, w XVII w. pierwszy barokowy kościół św Kazimierza.


XVII wiek był okresem kryzysowym, miasto ucierpiało od pożarów, epidemii  oraz wojny z wojskami moskiewskimi w latach 1655-1661. Po trzecim rozbiorze Rzeczypospolitej zostało przyłączone do Cesarstwa Rosyjskiego, co obniżyło status byłej stolicy WKS. Po powstaniu listopadowym 1831 roku rozpoczęła się rusyfikacja. Zostało założone Muzeum Starożytności, przebudowano Pałac Biskupi (Pałac Prezydencki), linia kolejowa łącząca warszawę z Petrsburgiem, zbudowano gazownię, w 1904 roku wzniesiono pierwszą elektrownię, dzielnicę Zwierzyniec.


W 1918 roku Litwa odzyskało niepodleglość. W okresie międzywojennym Wilno, jako stolica województwa, należało do II Rzeczypospolitej, była silnym ośrodkiem kulturalnym i naukowym. Po drugiej wojnie światowej było stolicą jedej z republik ZSRR.

Od 1990 roku jest stolicą niepodległego państwa litewskiego. W 2004 roku wileńska starówka została wpisana na światową listę zabytków UNESCO.

Niegdyś dawna stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego, dziś nieduże miasteczko 28 km od Wilna, 8 września 2022 obchodzi swoje umowne  urodziny.

Z inicjatywy D. Baronasa (pracownika Instytutu Historii Litwy) oraz A. Bumblauskasa (wykładowcy Uniwersytetu Wileńskiego) ustalono symboliczną datę urodzin Trok. Data 8 września w symboliczny sposób spina klamrą kilka powiązanych ze sobą wydarzeń historycznych. 

Po pierwsze Troki, tuż przed ustanowieniem stolicy w Wilnie w 1323 roku, na krótko stały się stolicą WKS.

Po drugie na 8 września 1430 roku zaplanowana została koronacja Witolda na króla (powiązanie z osobą władcy, który zbudował zamek na wyspie, w którym często rezydował, zbudował kościół parafialny, nadał Trokom prawa samorządowe oraz osiedlił Karaimów i Tatarów). 

Po trzecie 8 września, w święto maryjne Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, rozpoczynały się sławne odpusty, przyciągające pielgrzymów z całej Litwy przed obraz Madonny Trockiej, który jest też powiązany z osobą Witolda (władca i jego państwo gotowe do obrony Chrystusa i jego wiary).

Nowe symboliczne logo Trok ma kształt przecinka (widok zamku trockiego widziany z lotu ptaka). Łącząc przeszłość z teraźniejszością przekazuje przyszłym pokoleniom wielką gościnność, kulturę i historię.  

Sezon jubileuszowych obchodów potrwa od 5 maja do 8 września 2022 roku.

Troki zyskały status historycznej stolicy Litwy. Popularna legenda zapisana na stronach Kroniki Bychowcewa opowiada:

„Pewnego razu wielki książę Giedymin opuścił swoją stolicę Kernów, aby polować pięć mil za Wilią i znalazł w lesie piękną górę otoczoną gajami dębowymi i równinami; bardzo mu się podobało, osiadł tam, założył miasto i nadał mu nazwę Troki – miejsce, w którym znajdowały się Stare Troki – i przeniósł swoją stolicę z Kiernowa do Trok”.

Wycieczka

5%

zniżki

Przewodnik po
Wilnie

Aleksandra Jankowicz