15 lutego 1386 roku miała miejsce uroczystość chrztu wielkiego księcia litewskiego Jagiełły w katedrze krakowskiej na Wawelu.
Do Krakowa władca Wielkiego Księstwa Litewskiego przybył 12 lutego z orszakiem, w licznym otoczeniu panów litewskich i ruskich. Wnuk Giedymina spotkany był z wielką okazałością. Jak podaje Jan Długosz, od razu po przybyciu do Krakowa udał się „do królowej Jadwigi przebywającej w swojej komnacie z wielkim orszakiem panien i niewiast i serdecznie się wita”.
Na podstawie zobowiązań zawartych w roku 1385 w umowie w Krewie, Jagiełło miał przyjąć chrzest w obrządku łacińskim.
Postrzegano go jako barbarzyńcę, który przybył z pogańskiego kraju. Pogaństwo w tym czasie już było przeżytkiem. Chrztu udzielił arcybiskup gnieźnieński Bodzant w obecności biskupa krakowskiego Jana Radlicy (lekarza, przyrodnika), będącego od dzieciństwa opiekunem królowej Jadwigi.
Jagiełło przybrał chrześcijańskie imię Władysław na wzór dawnych królów polskich, co w sposób symboliczny miało nawiązywać polskiej tradycji dynastycznej.
Ochrzczeni zostali także towarzyszący mu książęta litewscy. Witold przybrał imię Aleksandra, Korygiełło – Kazimierza, Świdrygiełło – Bolesława. Nie wiemy kto był ojcem chrzestnym Jagiełły. Rolę rolę matki chrzestnej przejęła Jadwiga z Melsztyńskich Pilecka.
Władysław II Jagiełło wybrał polską formę szerzenia chrześcijaństwa. Chrzest w katedrze krakowskiej, oprócz książąt, przyjęła wówczas wielka liczba Litwinów, bojarzy ze świty wielkiego księcia i jego braci.
Rok później ochrzczona była cała Litwa.
