Fot. Tomasz Końko
Najbardziej rozpoznawalna dzielnica Starego Miasta z krętymi uliczkami i niezwykłą atmosferą. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z XV stulecia. Artystyczna, turystyczna, klimatyczna, z niepowtarzalnym wystrojem kafejek serwujących kuchnię litewską i żydowską.
Źródłem bogactwa Wilna był handel i rzemiosła, a zorganizowanie się złotników wileńskich w cech w 1495 roku stało się katalizatorem budowania prestiżu miasta. Działali tu rzemieślnicy złotnicy i jubilerzy – mistrzowie wielkiego talentu, którzy pracowali w pracowniach jubilerskich. Dziś przy ulicy Szklanej znajduje wiele pracowni złotniczych oferujących modne produkty i świadczących usługi jubilerskie.
W XVI wieku, poza murami Wilna, działała huta szkła założona przez biskupa Jana z rodu książąt litewskich. Wkrótce przywilej prowadzenia huty otrzymał Janusz Palecki, królewski dworzanin, który z czasem rozpoczął produkcję bezbarwnego szkła, cenionego w całym regionie. W 1547 roku jego syn, Marcin Palecki, rozwijał rodzinny biznes, uzyskując królewski monopol na produkcję i sprzedaż szkła na Litwie. W zamian za przywileje, zobowiązał się dostarczać szklane wyroby na dwór królewski.
Marcin Palecki mieszkał przy Szklanej Ulicy, gdzie w piwnicach swojej kamienicy urządził magazyn i sklep ze szkłem, w którym wystawiał swoje wyroby. Działał pod protekcją potężnego rodu Radziwiłłów, który wspierał Paleckiego jako ewangelika reformowanego w czasach napięć religijnych. Pamięć o jego wkładzie w rozwój przemysłu szklarskiego jest obecnie upamiętniona tablicą pamiątkową, która przypomina o jego wpływie na życie gospodarcze i artystyczne miasta.
Wilno w przeszłości było jednym z głównych ośrodków kultury żydowskiej w Europie Środkowo-Wschodniej, a dzielnica żydowska – odosobnioną enklawą (“żydowskim miastem”) z Wielką Synagogą i Biblioteką Judaistyczną, łaźnią rytualną. Wielka Synagoga była jednym z najbardziej imponujących zabytków tej dzielnicy. Została zbudowana w XVII wieku i była jedną z największych synagog w Europie, mogąca pomieścić do 3000 osób. Wyróżniała się bogato zdobionym wnętrzem oraz symbolicznym znaczeniem dla całej społeczności żydowskiej, jako miejsce modlitwy, studiów talmudycznych oraz życia społecznego. W pobliżu mieszkał słynny talmudysta, geniusz z Wilna Eliasz ben Salomon Zalman (Vilna Gaon).
Chociaż dzielnica w znacznym stopniu została zniszczona podczas II wojny światowej i Holokaustu, jej dziedzictwo pozostaje żywe.
Sercem dzisiejszej dzielnicy jest hotel „Stikliai”. Hotel jest doskonałą bazą wypadową do zwiedzania starego miasta Wilna, w tym zabytków takich jak katedra, Ostra Brama czy Zamek Giedymina.
Nazwa „Stikliai” oznacza „szklarze”, co nawiązuje do historycznego charakteru tego obszaru, w którym znajdowały się warsztaty szklarskie i inne rzemieślnicze pracownie.
Budynek przeszedł liczne przebudowy, zachowując jednak swój historyczny urok i architektoniczny charakter, co w połączeniu z nowoczesnymi udogodnieniami czyni go wyjątkowym miejscem na mapie Wilna. Wnętrza Hotelu „Stikliai” są eleganckie i stylowe, z połączeniem zabytkowych detali, takich jak oryginalne sklepienia, z luksusowymi, współczesnymi elementami. Każdy pokój jest indywidualnie urządzony, oferując gościom wygodę i estetykę najwyższego poziomu. Hotel posiada także wewnętrzne dziedzińce, co daje gościom poczucie przebywania w odizolowanym od zgiełku miasta, kameralnym zakątku.
Czytaj więcej:
