Wileńskie zamki od XIV do XVI w. stanowiły ośrodek życia politycznego, religijnego i kulturalnego w Wielkim Księstwie Litewskim. Były one wyjątkowym, swoistym przykładem budownictwa obronnego i
reprezentacyjnego. Podstawę obrony Wilna tworzyły trzy zamki: Górny, Dolny i Krzywy (ten ostatni nie zachował się). Ulokowane blisko siebie, utworzyły jedyny w swoim rodzaju kompleks umocnień.