28 sierpnia Cerkiew Prawosławna obchodzi jedno z dwunastu najważniejszych świąt – Zaśnięcie Przenajświętszej Bogurodzicy, zwane Uspienije. Cerkiew nie mówi o śmierci Matki Bożej, lecz o jej „zaśnięciu”. Święto to przypomina trzy kluczowe wydarzenia: śmierć-zaśnięcie Matki Bożej, jej zmartwychwstanie i wniebowzięcie. W tym dniu w cerkwiach święcone są dary polne, a w centrum uwagi wiernych znajduje się płaszcznica – ikona, która symbolizuje prawdziwe zasypanie Bogurodzicy i jej pogrzeb, a następnie wzięcie do nieba.
W cerkwi Świętego Ducha w Wilnie płaszcznica zajmuje centralne miejsce, otoczona pięknymi, świeżymi kwiatami, które dodają świętemu obrzędowi uroku i podkreślają szacunek wiernych. Wierni oddają jej cześć poprzez pokłony i pocałunki, wyrażając w ten sposób swoją miłość i pobożność.
Kult Bogurodzicy, obecny od początków Kościoła, ma swoje źródło zarówno w Piśmie Świętym, jak i Tradycji. Najbardziej uroczyste obchody Zaśnięcia odbywają się w Getsemani, miejscu jej pochówku, gdzie wzniesiono świątynię przechowującą całun Matki Bożej Nieustającej Opieki. Już w IV wieku całun przeniesiono do świątyni w Blachernach. W 866 roku flota ruskich statków dotarła do Konstantynopola, lecz dzięki modlitwom imperatora-patriarchy i cudownej interwencji, poganie ponieśli klęskę, co stało się symbolem zwycięstwa chrześcijaństwa.
