Do XIX wieku wszystkie odkrycia naukowe były dokumentowane po łacinie. To łacina była językiem religii i dyplomacji, dawała studentom możliwość mobilnie przemieszczać się z jednej uczelni na drugą. Łaciną posługiwali się również jezuici, którzy założyli Akademię Wileńską (dzisiejszy UW). Dziś podobną rolę pełni język angielski, który jest obecnie językiem komunikacji, nauki i biznesu, w którym są opisywane wszystkie nowoczesne technologie. Niczym okno na świat oraz dostęp do aktualnej wiedzy i informacji.
W dobie globalizmu profesja nauczyciela oraz dziennikarza charakteryzuje się wysokim poziomem indywidualności twórczej. Być może dlatego szkolenia języka angielskiego “English through Media Literacy” (fundator US Embassy in Lithuania, sponsorowane przez International Exchange Alumni realizowany przez Lithuanian Association of English Language Teachers LAKMA) skierowane były właśnie do nauczycieli i dziennikarzy z całej Litwy.
W szkoleniu projektowym z użyciem narzędzi nowoczesnej edukacji, które trwało 5 miesięcy, zobaczyliśmy drugą stronę medalu edukacji na żywo: interaktywne prezentacje, podział na mniejsze grupy (pokoje) w celu prowadzenia dyskusji i wymiany zdań. Poszerzyliśmy umiejętności wyrażania myśli, pokazywaliśmy swoje zrozumienie języka, tematu, treści, zwrotów. Niby to takie proste, a jednocześnie stresujące, kiedy brakuje nawyków mówienia w języku obcym. 5 miesięcy doskonalenia języka pozwoliło przełamać barierę językową oraz usystematyzować wiedzę. Podczas spotkań z lektorami operującymi piękną angielszczyzną (pracownikami ambasady USA, wykładowcami UW, Uniwersytetu Witolda Wielkiego, nauczycielką K. Urbonienė) słyszeliśmy przekaz dotyczący ważności rozwijania myślenia krytycznego.
Korzystając ze źródeł anglojęzycznych zapoznałam się szerzej z projektem edukacyjnym Visible Thinking Routine (Harvard “Project Zero”) o kształtowaniu kultury myślenia.
Dziś sztuczna inteligencja oferuje nowe możliwości edukacji, a media, telewizja, internet, stały się oknem na świat. Szkolenia natchnęły mnie na pomysł przygotowania wirtualnej wycieczki edukacyjnej (wirtualnego spaceru) z rutynami myślenia krytycznego (rozpoznawalny znak praktyk “Projekt Zero”) z zastosowaniem messengera Telegram i Zoom. Mam zamiar wykorzystać grupowy czat z możliwością interaktywnego uzupełnienia wiedzy w celu komunikacji z przyszłymi uczestnikami każdej takiej wycieczki.
Mam nadzieję, że zwiedzanie zdalne #ZadalekodoWilna (Uniwersytet Wileński) będzie również dobrą propozycją edukacyjną dla uczniów, studentów i turystów spoza Wilna oraz doskonałą lekcją historii. Dzięki nowoczesnym technologiom praca w tandemie elektronicznym umożliwia stymulowanie uczenia się, komunikowania się, wykonywania konkretnego zadania, wyrabia nawyk myślenia krytycznego. Zwiedzający, nie wychodząc z domu, może oglądać i zwiedzać obiekt we własnym czasie. W epoce przeciążonej informacyjnie ważne jest powodować uczenie się, zmusić szukać głębiej, unikać gotowego podawania wiedzy oraz nauczyć odróżniać argumenty od pseudo argumentów.
W czasach Szekspira kandydat na doktora nauk musiał umieć pisać tezy, które czytał przed specjalną komisją, po czym siedział w milczeniu, podczas gdy dwóch wykładowców na przemian odrzucało wszystko, co powiedział. Główną rolę miały idee studenta oraz jego zdolność do uporządkowania idei i myśli.
A jak zdobywano stopnie naukowe na wileńskiej Alma mater? Czy tezy były specjalnie drukowane? Czy stanowiły podstawę publicznej dysputy? Wszak bez przeszłości nie ma przyszłości…
Angielski pomaga w podróżach, podczas zwiedzania, burzy mury i stawia mosty. Mam nadzieję, że takie wycieczki będą szansą na rozwijanie i otrzymanie informacji zwrotnej, na rozszerzenie horyzontów oraz staną się oknem na świat dla jej uczestników.
Ziarno zostało zasiane.
Aleksandra Jankowicz
Dodaj komentarz